Ik voel mij trouwens goed en niet ziek. Afgelopen nacht wel héél vaak wakker geschrokken uit een hele serie rare mini-dromen en dan lag ik steeds in een ander bed (niet echt dus, voor degenen die alles concreet nemen, maar in mijn beleving).
Verder krijg ik nog met enige regelmaat hevige zweet-aanvallen (dat komt volgens zuster Monique door de pijnstilling, die vandaag afgebouwd gaat worden) en ben ik nog wel snel buiten adem.
Werd ik gisteren nog van top tot teen gewassen door zuster Monique, vandaag heb ik dat op eigen kracht moeten doen. Ik mag zo nu en dan een rondje lopen met een rollator en dat gaat zonder duizeligheden.
Gisteren zijn de drains en het halsinfuus eruit gegaan en sinds vandaag ben ik niet langer verbonden aan de hartmonitor. Die drie drains, dat is een soort Gardena tuinslangenset dat ergens hoog van binnen in de hart- en longstreek ergens aan vast gehecht zit. Ik hoorde iemand vertellen dat ze die hechting gewoon lostrekken als ze die slangen eruit trekken. Griezelig, en ik vond dat ook het minst fijne werkje. Even diep ademen meneer de Jong, en dat uw adem even vasthouden ennnnn .... sluuuuuurrrrp. Klaar, dan gaan we nu de volgende eruit trekken.
Het litteken ziet er netjes uit.
De hoge bloeddruk waarmee ik binnenkwam is verdwenen. Waarschijnlijk is er met de operatie wat dat betreft ook letterlijk wel wat stress van het hart genomen.
Mijn onverwoestbare positieve kijk op het leven doet waarschijnlijk de rest.
Al met al verloopt het dus zeer voorspoedig. Er wordt over gesproken dat ik vandaag of morgen weer naar het Bronovo kan en misschien maandag al naar huis. Dat zou een record betekenen, en dat vind ik ook wel heel snel; er moet immers nog wel een en ander besproken worden over nazorg.
By the way I feel good and not ill. Last night I woke up very oftenfrom a series of strange short dreams en every time I woke up in a different bed (not literally, but in my experience). Further I get attacks of sweating regularly (according to the nurse that is caused by the pain medication that is being reduced from today on) and I am short of breath quickly.
Was I washed top to toe by nurse Monique yesterday, today I had to do that on my own strength. I am allowed to walk a little with a rollator and that goes without becoming dizzy.
Yesterday the drains and neck infusion went out and since today I am no longer connected to a heart monitor.
The scar looks good.
The high blood pressure I came in with has disappeared. Probably the operation has literally taken some stress from my heart. My indestructible positive view on life probably does the rest.
All in all there is good progress. It is mentioned that I dan go back to Bronovo today or tomorrow and maybe home on Monday. That would mean a record, and I find that very quick; aftercare should be discussed too.
