Beste Marco

Kapsalon

Dank je voor je bericht. Ja, wij zijn inmiddels vijftigers geworden, dank je wel dat je mij er nog eens aan herinnert, maar jij blijft voor mij toch voor altijd de neef bij wie ik vroeger ging logeren in Voorburg, waar wij dan dagen bezig waren met het bouwen van een Spectaculaire Lego Bezienswaardigheid waarvoor wij 5 cent per bezichtiging vroegen. Het licht moest dan uit en de gordijnen dicht want wij waren toen al in het bezit van Lego Lampjes.
Overigens zijn de Lego-genen grotendeels overgegaan op mijn jongste zoon en de voor-wat-hoort-wat mentaliteit ('Wat schuift dat?') vooral op mijn oudste.

Het moet mij van het hart dat ik het vooruitzicht dat jij schetst, om met een gerepareerd en oersterk hart stokoud te worden en dan Alzheimer te kunnen krijgen, maar ten dele aanlokkelijk vind. Maar je hebt gelijk, ik bevind mij intussen aan deze zijde van een levensreddende operatie en wat het levenseinde betreft zijn alle opties weer open.

Natuurlijk ben je altijd welkom als je in de buurt bent. Ik ben erg benieuwd hoe het tegenwoordig met je gaat en ook hoe je in Amsterdam verzeild geraakt bent. De laatste keer dat wij elkaar zagen is alweer jaren geleden, op de begrafenis van je vader. Toen namen wij ons voor om het contact te herstellen, maar in de zelfopgelegde drukte van de afgelopen jaren is daarvan van mijn kant nooit iets terecht gekomen.

Jouw voorstel om het gerecht "Kapsalon" mee te brengen bij wijze van Cook-'n'-Bezoek is vooral heel efficiënt. Naast mijn voordeur bevindt zich Grillroom King David; koud worden zal het eten dus niet. Ik heb mij eenmaal bezondigd aan het gerecht na een halve nacht stappen en het was geen succes, vond ik.
Ook heb ik een voorgevoel dat de opeenstapeling van gegrild lamsvlees, slappe patat, slappe sla, gesmolten kaas en een laag knoflooksaus niet helemaal strookt met het cholesterol-arme dieet waar ik mij aan dien te gaan houden.
Kom dus gauw een keer langs, maar liever met een Pita Kaas.

Hartelijke groet, Mart

Beste Els

Daar boven, waar de ramen openstaan.

Dank je wel voor je bericht. Inderdaad was ik prettig verrast om een reactie te ontvangen van mijn verre nicht uit Enschede, en niet alleen van jou maar ook nog van neef Marco. Het is tenslotte alweer jaren geleden dat wij elkaar gezien, laat staan gesproken hebben.

Ik wist dat het bericht van mijn ziekenhuisopname mijn moeder aan zou grijpen; immers was ik niet zo ver verwijderd van datgene waar mijn vader destijds aan overleed: een zogeheten voorwandinfarct. Maar het moet haar wel erg aangegrepen hebben als zij zelfs "verder weg liggende familieleden" is gaan bellen.

Hoe dan ook, veel dank voor je complimenten. Ik kan niet ontkennen dat deze operatie een ingrijpend verhaal voor mij is dat misschien meer gevolgen gaat hebben dan ik had voorzien. Maar als ik me herinner wat jij zelf in je jonge jaren doorgemaakt hebt aan operaties en revalidatie dan voelt mijn verhaal algauw als veel minder belangrijk.

Het idee van de kinderen om mij met een ladderwagen mijn huis in te schuiven was ik eerlijk gezegd alweer vergeten: mijn kinderen produceren immers aan de lopende band bizarre ideeën. Maar toch bedankt voor het herinneren; het is inderdaad een gedachte waar je meteen beeld bij hebt en ik heb het verhaal inmiddels verwerkt in mijn blog (in 'Drie weken en-een-beetje na operatie, stand van zaken').

Je bent uiteraard altijd welkom om eens op bezoek te komen. Het adres is Herenstraat 22 2511EA Den Haag en mijn nummer is 06 1550 4514. Ik ga het jou niet aandoen om mijn steile trappen dan te beklimmen; laten we dan hier om de hoek afspreken op het Plein.
Ik hoop dat het met jou goed gaat. Nogmaals dank voor je bericht en misschien snel tot ziens.

Hartelijke groet, Mart