maandag 5 november 2012

Drie maanden na de operatie, stand van zaken

"Setje". Het koekje is vanaf nu taboe en de suiker wordt zoetstof.



















Sporten, bewegen, bewust eten, verplichte voorlichtingsbijeenkomsten bezoeken, het revalidatieprogramma draait op volle sterkte.

Sporten
Iedere week op maandagochtend en woensdagmiddag met dertig mannen-met-enig-overgewicht anderhalf uur spieroefeningen doen, rondjes rennen en trefballen en badmintonnen in een sporthal in Voorburg.
De sfeer is er uitstekend en aan zelfspot en harde grappen geen gebrek. Ik had het zelf nooit zo gekozen maar ik moet toegeven dat ik het leuk vind. Ik moet ook toegeven dat het goed voor mij is en ik denk erover om na dit traject toch maar eens in te schrijven bij die sportschool bij mij om de hoek.
Vooralsnog raak ik aardig afgepeigerd van die sportactiviteiten en aan mijn conditie valt dus nog heel wat te verbeteren. 

Bewust eten
Vorige week bij de verplichte anderhalf uur durende bijeenkomst over gezonde voeding geweest en daar alle finesses van de Schijf van Vijf nog eens voorbij horen komen. Gegeven door een zo totaal aan haar vak toegewijde Leuke Diëtiste, dat ik mij voor begon te stellen dat zij tijdens De Daad nog "onverzadigde vetzuren" zou kunnen grommen.
Een paar dagen later een afspraak met dezelfde Leuke Diëtiste en daar plannen gemaakt om een kilo of 12 lichter te worden door bewuster te gaan eten. Ben ik vandaag mee begonnen.
Haar voorstel om het 'Setje' in Dudok te veranderen van cappuccino in zwarte koffie heeft het niet gehaald. Het personeel zou dat na zes jaar waarschijnlijk niet trekken en ook moet je als patiënt toch iets te onderhandelen overhouden ...

Voorlichtingsbijeenkomsten.
Behalve de al genoemde bijeenkomst over gezonde voeding word ik deze en volgende week verwacht bij  twee bijeenkomsten met de titels "Omgaan met verandering, de emotionele en sociale gevolgen" en "Omgaan met verandering, stress als risicofactor". Uiteraard ben ik weer zeer benieuwd wat voor nieuwe dingen wij nu weer gaan horen in dat zaaltje met die flap-over in de hoek en die beamer aan het plafond.
Ook staat er deze week een afspraak met de maatschappelijk werkende op het programma om het over de meer praktische zaken te hebben.

Werk
Het was al bekend toen ik nog in het ziekenhuis lag: mijn werkgever verlengt in 2012 en 2013 de tijdelijke contracten niet. Dat betekent dat ik vanaf 18 december geen werk heb. Mijn bedrijfsarts heeft mij verteld dat ik eerst mijn revalidatieprogramma doorlopen moet hebben voordat ik weer aan het werk kan. De aard van het werk is daar ook naar: half inzetbaar kun je daar niet zijn. Praktisch gezien betekent dat, dat ik vóór het einde van mijn dienstverband niet meer aan het werk ga.

Toekomst
Vorige week bedacht ik mij ineens dat ik niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk maar wat aan het aan lummelen ben. Wat ga ik vanaf nu doen? Liefst iets waar ik positieve energie van krijg en waar ik financieel van kan bestaan. Dat is in een tijd als deze niet eenvoudig en daar ben ik nu over aan het nadenken.