VAN DER VOSSEN

Zuster, komt u eens even hier. U heeft mijn naam verkeerd vermeld. Ik lees op dit maaltijdformulier: Mevrouw Vossen. Maar het moet zijn Mevrouw Van Der Vossen. VAN DER VOSSEN!

Mijn zoon, toen die in militaire dienst ging was er zo'n officier die alle namen afriep. Op een gegeven moment riep die officier "Vossen!" Toen heeft mijn zoon niet gereageerd. Aan het eind was mijn zoon nog alleen over. Kwam die officier naar hem toe en vroeg hem wat zijn naam was. Waarop mijn zoon zei: "VAN DER VOSSEN. U hebt mijn naam niet opgelezen".

Dag vijf

Uitzicht op de Herenstraat

Sinds vanmiddag ben ik weer terug in Bronovo Ziekenhuis in Den Haag.
Op de agenda staat in ieder geval een gesprek met een maatschappelijk werker hier, onder andere over de vraag waar ik de komende 6 weken ga verblijven. Elke keer drie trappen op en af is, zeker de eerste weken, uitgesloten.
Daarbij komt dat ik zes weken niets mag tillen dat zwaarder is dan 1 kilo. Er moet dus ook een list verzonnen worden voor boodschappen en koken en dergelijke. De goede voornemens van mijn kinderen ten spijt kan ik dat natuurlijk niet op hen neer laten komen.
Wat betreft werk zal ik voor langere tijd niet fysiek inzetbaar zijn zoals voorheen. Bovendien loopt mijn jaarcontract af rond de tijd dat ik waarschijnlijk überhaubt weer een beetje inzetbaar zal zijn.
Kortom, het is tijd om een aantal praktische zaken te gaan bespreken, en dat gaat morgen starten, althans als er zich een maatschappelijk werker zich meldt.

Vandaag in Leiden gestart met fysiotherapie: traplopen.
Hartslag meten, twintig treden omhoog, tien omlaag, hartslag meten.
Ging goed maar toch raar dat ik op de Herenstraat die 51 treden vaak een paar keer nam met twee treden tegelijk. Behalve die laatste trede dan natuurlijk :-)


This afternoon I was moved back to Bronovo Hospital in The Hague.
On the agenda is a meeting wth a social worker here, among other things about the question where I will live the next 6 weeks.Three stories up and down each time is out of question at least the first weeks weeks. On top of that, I am not allowed to lift anything heavier than 1 kilo the next 6 weeks. Also something will have to be arranged for groceries and cooking and such. Despite the good intentions of my children I can not let that come down on them of course.
As to work, I will not be physically usable like before for a longer period. On top of that my year contract ends around the time that I will probably be available for work at all.
In short, it is time to discuss a series of parctical issues, and that wil start tomorrow. 

Uit de serie Onvergetelijke Dialogen I

Een jaar of vijfentwintig geleden reisden Jan, Cora en ik door het land als Cabaret Puls en traden wij op voor plaatselijke patiëntenraden. Het programma was voor een groot deel geïmproviseerd en de onderwerpen harkten wij vaak vlak voor de voorstelling nog bij elkaar door ons oor te luisteren te leggen bij ons publiek. Om het geheel compleet te maken hadden wij een aantal bizarre dialogen tussen patiënt en zorgverlener achter de hand.

Nu ben ik zelf onderdeel van zulke dialogen. Deze vond afgelopen nacht plaats.


"Bent u wakker meneer De Jong?"

"Nu wel ja."

"En hoe komt het dat u wakker ligt?"

"Omdat u al een hele tijd aan mijn voeteneind staat en met een lampje over de deken staat te schijnen, daarom."

"Maar mensen kunnen wakker liggen om verschillende redenen he, meneer De Jong."

"Dat klopt, en mijn reden is dat u in mijn gezicht schijnt."

"Wilt u dan niet een tabletje om te slapen?"

"Nou ik heb liever dat u daar weggaat, dan kan ik zonder tabletje slapen."