Uit de serie Onvergetelijke Dialogen I

Een jaar of vijfentwintig geleden reisden Jan, Cora en ik door het land als Cabaret Puls en traden wij op voor plaatselijke patiëntenraden. Het programma was voor een groot deel geïmproviseerd en de onderwerpen harkten wij vaak vlak voor de voorstelling nog bij elkaar door ons oor te luisteren te leggen bij ons publiek. Om het geheel compleet te maken hadden wij een aantal bizarre dialogen tussen patiënt en zorgverlener achter de hand.

Nu ben ik zelf onderdeel van zulke dialogen. Deze vond afgelopen nacht plaats.


"Bent u wakker meneer De Jong?"

"Nu wel ja."

"En hoe komt het dat u wakker ligt?"

"Omdat u al een hele tijd aan mijn voeteneind staat en met een lampje over de deken staat te schijnen, daarom."

"Maar mensen kunnen wakker liggen om verschillende redenen he, meneer De Jong."

"Dat klopt, en mijn reden is dat u in mijn gezicht schijnt."

"Wilt u dan niet een tabletje om te slapen?"

"Nou ik heb liever dat u daar weggaat, dan kan ik zonder tabletje slapen."