Dag zes

Uitzicht vanuit de bezoekerskamer

Een dag van onderzoeken en wachten.

Onderzoeken: het blijkt dat elk ziekenhuis eigen gegevens bijhoudt over alle onderzoeken die gedaan worden. Gisteren dus in Leiden bloed afgenomen, hartfilmpje en longfoto gemaakt voor hun dossier, en vandaag weer precies dezelfde onderzoeken voor het dossier van Bronovo. Zinloos zou ik denken maar ik ga natuurlijk niet over de bureaucratie waar ik nu onderdeel van ben.
Uit de longfoto bleek dat er nog wat 'kreukeltjes' in mijn longen zaten, met andere woorden delen waar mijn longblaasjes nog niet gevuld waren met lucht. Ik moet nogmaals fors aan de balletje-balletje om dat open te krijgen. Het verklaart deels dat ik op het moment nog snel kortademig ben.

Wachten: op een maatschappelijk werker om mijn praktische zaken te regelen. Gisteren had ik gevraagd om een maatschappelijk werker te kunnen spreken. Dat heb ik vandaag nog een paar keer herhaald. Om half vier werd er gemeld dat er nog iemand zou komen, maar die is niet verder dan het kantoor gekomen. Waar was het ingevulde aanvraagformulier? O, dat formulier was er nog niet. Morgen.

Niet lullen maar poetsen: Intussen kreeg ik wel een aardige mevrouw op bezoek die meldde dat ik op zoek was naar een poetshulp voor twee dagen per week. O ja, een poetshulp, dat wil ik wel. Goed, zei de mevrouw, dan ga ik dat verder invoeren voor de Herenstraat. Maar daar ga ik de komende tijd niet wonen want dat is driehoog, zei ik. O, meneer de Jong, maar als het niet op uw eigen adres is dan kunnen wij natuurlijk niets regelen.

Fysiotherapie: Vanmorgen geoefend met 'lopen' en 'traplopen' met een fysiotherapeute. Hartslag 90; twintig treden op, twintig treden af, weer twintig treden op; hartslag 110 en buiten adem. De komende vijf weken mag ik niets ondernemen zodat mijn borstbeen weer goed aan elkaar kan groeien. Dat wordt dus veel wandelen en conditie opbouwen.

Huisvesting: vanavond met Peter en Els gepraat over hun buitengewone en lieve aanbod dat ik de komende tijd gebruik kan maken van Peter's benedenwoning vlakbij het Zuiderpark. Dat is een geschenk uit de hemel, waar ik (als ik zolang hier mag blijven) vrijdag naartoe ga. Van verschillende kanten heb ik aanbiedingen gehad om boodschappen voor me te doen, me van A naar B te rijden enzovoort, dus het praktische gedeelte lijkt in orde te komen. Er blijken veel mensen om mij heen te bestaan die onbaatzuchtig hulp aanbieden, en dat stemt nederig en dankbaar.
Zolang ik niet in mijn eigen huisje terugkeer blijft Lotte er in wonen. Zij is daarnaast ook op zoek naar betaalbare woonruimte in Den Haag, alleen of met een vriendin, dus wie dit leest: zegt het voort.

Samurai wond: Vanmiddag stapten mijn jongens zeer verwachtingsvol binnen om mijn "Samurai-wond" te bekijken. Ik heb tien cent per view gevraagd voor de dienst. Josse had een 'Kikke'-reactie en Sil trok even wat witjes weg en moest even gaan ziten maar dat trok wel weer bij. Het ziet er op dit moment ook nog wel wat dramatisch uit nu er nog een bloedkorstje op de streep zit.

Bezoek: En dan nog een tijd met Lotte zitten praten in de hal beneden (ik mag inmiddels door het ziekenhuis lopen als ik mij even afmeld), en met Leny, en ervaringsdeskundige Huib op bezoek die vijftien jaar geleden opeens vier bypasses aangemeten kreeg.
Morgen mijn favoriete collega's de zusteressen Jolanda en Catootje op bezoek, die ook tien cent moeten betalen voor een kijkje in mijn shirt, en die speciaal een dansje ingestudeerd hebben om mij op te vrolijken.

Al met al was de dag dus nogal gevuld met bezigheden. Morgen meer.

  
A day of research and waiting.

Research, it appears that each hospital maintains a record of all own researches done. So yesterday in Leiden blood samples, ECG and chest X-ray taken for their archive, and today the exact same research for the case of Bronovo. Pointless I think but I'm not talking about the bureaucracy where I am now part of.

The chest X-ray showed that there were still soms 'puckers' in my lungs, in other words, parts where my alveoli not yet filled with air. I must excersize with the 'balletje-balletje' to get it open. It partly explains that at the moment I am still short of breath quickly.

Waiting: for the right people to arrange my practical affairs. Yesterday I asked a meeting with a social worker. I repeated my request several times today. At half past three it was reported that someone would come, but ihe never came further than the nurses' office. Where was the completed application form? Oh, that form was not there yet. Tomorrow.

Meanwhile, a nice lady came who reported that I was looking for a cleaning lady for two days a week. Oh yes, a cleaning lady, I want that. Well, the lady says, then I'll enter the application for the Herenstraat. oh, but I'll not be living there the first month because that's three high, I say.  
Oh, Mr. De Jong, but if it's not on your own address we can not provide a cleaning lady.

Physiotherapy: This morning, I practiced 'walking' and 'climbing stairs' with a physiotherapist. Pulse 90; twentysteps up, twenty steps down, twenty up again, pulse 110 and out of breath. The next five weeks I can't undertake much so my sternum can grow back together properly. So it will be a lot of walking and building up my physical condition again.
 
Housing: Discussed with Peter and Els this evening about their sweet and extraordinary proposal that I can use Peter's ground floor house near the Zuiderpark for the next month. That is a gift from heaven, where I 'll be going on Friday (if I am allowed to stay here that long). From various sides I have had offers to do the groceries and drive me from A to B and so on, so the practical part seems to work out fine. There appear to be many people around me that offer help and that stems humble and thankful.

Until I return in my own house Lotte will stay there. She is also looking for affordable housing in The Hague, alone or with a girlfriend, so whoever reads this: spread the word.

Samurai wound: This afternoon the boys walked in in antocipation to see my "Samurai-wound". I asked ten cents per view for the service. Josse had a 'Wow'-reaction but Sil got a bit pale. At the moment it still looks a bit dramatic while there is still a blood crust on the line.

Altogether the day was filled with activity. More tomorrow.