Nou, hier zit ik dan, te acclimatiseren in een benedenhuis met een tuin, met zeeën van tijd, een verbod op krachtsinpanningen, een AH bezorgpakket en een broekmaat minder. Vanmiddag eerst maar een beetje de omgeving verkend, straatje uit hier, straatje uit daar, pilletjes opgehaald ... en even met de tram op en neer naar het Centrum om te zien hoe lang dat duurt (15 min.) en om een tijdje in een omgeving te zijn waar ik eens niet de jongste ben ...
Het verschil tussen het ziekenhuis en de grote boze buitenwereld is de drukte. Ik was mij in de stad scherp bewust, vooral in de winkelstraten, van die verticale streep middenvoor. Niet alleen omdat die vanaf vannacht is gaan jeuken, maar vooral omdat die op een kwetsbare plaats zit. Je kunt zo maar tegen iemand op lopen ... Revalideren gaat voor een groot deel over zelfvertrouwen zeggen ze en dit is zoiets.
De komende weken ga ik hier in dit huis dus wachten op de vervolgafspraak. Ik verwacht dat ik iets minder frequent zal posten op deze blog, zo eens per week verwacht ik. Bedankt voor het volgen ...
Hang in there Cousin! Zo ontdekken we allemaal de realiteit van een vijftiger te zijn. Je hebt gewoon een motorrevisie gehad, nu kan je er weer voor jaren tegenaan. Een van de eerste hartpatiënten die ik leerde kennen, de vader van een vriend van mij die als een van de eerste een by-pass in Nederland kreeg, in de zeventiger jaren, is onlangs overleden... aan Alzheimer. Nu weet je tenminste dat je wat je hart betreft heel erg oud kan worden. Straks weer elke dag een glaasje rode wijn; schijnt heel goed te zijn. Voorlopig even lekker lang niets of weinig doen. Als ik een keer in de buurt ben kom ik langs. Maar ik kook niet, breng desnoods wat junk food - kapsalon ok? If toch maar liever een salade.. Groeten, neef Marco
BeantwoordenVerwijderenBeste Marco,
BeantwoordenVerwijderenDank je voor je bericht. Inderdaad, wij zijn inmiddels vijftigers, maar jij zult natuurlijk voor altijd de neef blijven bij wie ik vroeger ging logeren in Voorburg, en dat wij dan dagen bezig waren met het bouwen van een spectaculaire Lego-bezienswaardigheid waarvoor wij 5 cent vroegen per bezichtiging (overigens is het Lego-virus overgegaan op mijn jongste zoon en de voor-wat-hoort-wat mentaliteit op mijn oudste).
Het moet mij van het hart dat ik het vooruitzicht die je schetst om met een oersterk hart Alzheimer te krijgen maar ten dele aanlokkelijk vind. Maar goed, ik bevind mij nu eenmaal aan deze zijde van een levensreddende operatie en alle opties zijn wat dat betreft weer open.
Natuurlijk ben je altijd welkom als je in de buurt bent. Ik ben erg benieuwd hoe het tegenwoordig met je gaat en ook hoe je in Amsterdam verzeild geraakt bent. De laatste keer dat wij elkaar zagen is alweer jaren geleden, op de begrafenis van je vader. Toen namen wij ons al voor om het contact weer te herstellen, maar in de drukte die ik mijzelf al vele jaren opgelegd heb is daar nooit iets van gekomen.
Jouw voorstel om Kapsalon mee te brengen is heel efficiënt: naast mijn voordeur bevindt zich grillroom King David. Ik heb mij eenmaal bezondigd aan het gerecht na een halve nacht stappen. Het was geen succes vond ik. Kom dus gauw een keer langs, met een Pita Kaas.
Groet, Mart